باید به سمت حداقل استفاده از نفت در مصارف جاری بودجه حرکت کنیم. این رویکردی است که دولت سیزدهم مدنظر قرار داده است. برخی منتقدان وقتی در بودجه به درآمدهای نفتی اتکا داشتیم، مطرح می کردند که چرا این طور است و حالا که دولت در راستای فاصله گرفتن از تکیه ی صرف به درآمدهای نفتی گام برداشته است، منتقد هستند که چرا این طور است. حال آنکه، دولت ها به جز درآمدهای حاصل از فروش انرژی و مالیات راه دیگری برای کسب در آمد ندارند.

رویکرد دولت به درستی به سمت اصلاحات ساختاری بودجه است. اگرچه درآمدهای نفتی به بیشینه و رکوردشکنی در سال جاری رسیده است اما حرکت دولت در اصلاح ساختاری بودجه در سال 1403، مبتنی بر تحقق بودجه بدون نفت در کنار استفاده حداکثری از منابع نفتی در جهت توسعه اقتصادی کشور است. این دو اصل در کنار هم معنا پیدا می‌کند، به این معنا که منابع پایدار برای هزینه‌های پایدار و منابع حاصل از فروش دارایی‌های سرمایه‌ای برای ایجاد توسعه و تملک دارایی سرمایه‌ای جدید در اقتصاد هزینه شود. به زعم کارشناسان، با توجه به این موضوع که توسعه ی زیرساخت ها در صنایع نفت و گاز هزینه بر است، باید بخش زیادی از درآمدهای نفتی در این صنایع به کار گرفته شود. به جای اینکه درآمدهای نفتی صرف هزینه های جاری کشور شود، باید در بخش های مولد به کار بیفتد.

نظرات سیدمحمد میرهاشمی را به عنوان یک کارشناس اقتصادی در مورد کاهش اتکا به درآمدهای نفتی در بودجه و اختصاص این مبالغ به پروژه های توسعه ای در صنایع نفت و گاز کشور در ادامه می خوانید.

متصل کردن درآمدهای نفتی به پروژه‌های پیشران و پایین آوردن سهم نفت در بودجه1403

میرهاشمی در خصوص تلاش های دولت در راستای متصل کردن درآمدهای سرشار نفتی کشور به پروژه‌های پیشران و پایین آوردن سهم نفت در بودجه 1403 به خبرنگار قدس گفت: اینکه قرار است به جای درآمدهای نفتی به درآمدهای پایدار دولت مانند مالیات تکیه کنیم، بسیار خوب است. مهم است که درآمدهای نفتی را به جای اینکه صرف امور جاری کشور کنیم، در پروژه های توسعه ای صنعت نفت و گاز به کار بیندازیم.

وی ادامه داد: در حال حاضر به بیش از 20 الی 30 میلیارد دلار سرمایه گذاری در صنعت نفت و گاز نیاز داریم. از آنجائیکه با ناترازی گاز مواجه هستیم، اولویت دارد که در این حوزه به سرمایه گذاری بپردازیم و افزایش تولید داشته باشیم. شرایط در آستانه ی رسیدن به مرز بحران است و سرمایه گذاری در صنایع نفت و گاز را نباید فدای هیچ چیز دیگری کنیم.

تداوم رشد اقتصادی بالای کشور با تکیه بر رویکرد بودجه بدون نفت و تکیه بر درامدهای مالیاتی

این کارشناس توضیح داد: اتکای صرف به درآمدهای نفتی در بودجه و استفاده از این درآمدها برای هزینه های جاری دولت اشتباه است. تصمیم دولت سیزدهم مبنی بر کاهش اتکا به درآمدهای نفتی در بودجه 1403 و تکیه بر درآمدهای مالیاتی از محل مبارزه با فرار مالیاتی منطقی است. مسیر نهایی در جهت این است که دیگر هزینه‌های جاری کشور با نفت پوشش داده نخواهد شد و هرچه توسعه درآمدهای نفتی و رشد اقتصادی داشته باشیم در جهت توسعه کشور هزینه خواهد شد و اثر نفت بر بودجه کاهش یافته است و نه درآمدهای نفتی و رشد اقتصادی کشور و این رویکرد بودجه بدون نفت در افزایش اثر مالیات در بودجه از محل کاهش فرار مالیاتی و هزینه‌کرد منابع نفتی در توسعه کشور منجر به تداوم رشد اقتصادی کشور خواهد شد.

میرهاشمی گفت: با کاهش اتکا به درآمدهای نفتی در بودجه، بستری فراهم می شود که درآمدهای نفتی در بخش های زیربنایی و طرح های توسعه ای هزینه گردد. در قانون پیش بینی شده است که سالانه 14.5 درصد از درآمدهای نفتی صرف سرمایه گذاری در صنایع نفت و گاز شود. با احتساب اینکه روزانه یک و نیم میلیون بشکه نفت بفروشیم، در سال می توانیم حدود 26 میلیارد دلار می شود که عدد قابل توجهی است.